Stille getuigen: Sporen van misdaad in 25 verhalen (NL, 2011) by Diversen

Author:Diversen
Language: nld
Format: epub
Published: 2011-03-23T16:00:00+00:00

ALMAR OTTEN studeerde hydrologie in Wageningen. Hij is in dienst van de gemeente Deventer als programmamanager milieu. In 1999 begon hij met schrijven. Hij publiceerde vijf misdaadromans die met elkaar gemeen hebben dat ze in Deventer spelen. Daarvan werd Lied van angst genomineerd voor de Diamanten Kogel, de Vlaamse thrillerprijs. Zijn nieuwste boek is De afstammeling (Sijthoff).

≡

White Heaven

Chris Rippen

“Er zit iemand naar je te kijken,” zei Huub. “Links, tafeltje bij de pilaar. Zestig plus, strenge bril…”

Lisa Vermaes knikte. “Weet ik. Let maar niet op hem.”

“Een bekende?”

Ze roerde in haar cappuccino. “Min of meer.”

Nu wist ze weer waarom ze niet graag meer in Nijmegen uitging.

Bij zijn binnenkomst had ze de kleine grijze man direct herkend. Hoe vaak was ze hem de afgelopen maanden al niet tegengekomen? De wereld was klein, als je het eenmaal wist. Meestal had hij haar dan al opgemerkt. Soms vóélde ze dat hij er was. Die ogen, altijd weer. Hij verontrustte haar. Hij ergerde haar. Hij zat in haar geweten. Ze vond het niet erg professioneel van zichzelf.

“TBS-er met verlof?”

Afwezig keek ze haar partner aan. “Niet echt leuk.”

“Sorry.”

Ze zei dat het niet gaf.

Na de pauze gingen ze achterin zitten. Plaats genoeg. Niets voor Van Loon eigenlijk, zo’n cabaretgroep. Of juist wel, had zijn dochter misschien gedacht. Om de gedachten te verzetten.

Toen ze na afloop met hun jas uit de garderobe kwamen, stond hij aan de zijkant te wachten.

“Dag meneer Van Loon,” zei ze in het voorbijgaan.

“Goedenavond inspecteur Vermaes.” Het klonk als de opening van een gesprek.

Lisa weerstond zijn blik. “Wel thuis,” zei ze met een knikje.

“Uw jas, pa,” hoorde zij zijn dochter zeggen.

Hij was op de hoogte van haar bevordering. Typerend.

§

Het ongeluk op de A2 had de landelijke pers gehaald en de streekbladen dagenlang voorpaginanieuws verschaft. In de ochtendschemering van een late augustusdag hadden onbekenden vanaf een brug over de snelweg een zwaar voorwerp op een passerende auto gegooid. De kleine Peugeot 107 was met een gekraakte voortrein in volle vaart over de vluchtstrook tegen een vangrail geschoven. Lisa had die nacht dienst en was kort na de collega’s van de verkeerspolitie ter plaatse. Wat haar bij de eerste aanblik trof, was de stille ontreddering van het meisje dat naast de brancard met de roerloze bestuurder stond. En de bizarre garnering van roze azalea’s rondom de bijeengeraapte vakantiebagage op de vluchtstrook. Als een cynische laatste groet. Pas daarna had ze gehoord van de baby.

§

De betonnen bloembak die het voorste deel van de auto verpletterd had, was afkomstig uit een tuin van het villalaantje dat uitkwam bij de brug. Gaten in het vermolmde hout lieten zien waar de bak uit een biels getrokken was. Veel kracht was daarvoor niet nodig geweest. Voor het vervoer wel. Zo’n met aarde en planten gevulde bak woog op zijn minst dertig kilo en de brug lag tweehonderd meter verderop.

Geen van de bewoners van de laan had iets gehoord of gezien. Wel kwam ‘s middags een verpleegkundige die aan de overkant een halve etage bewoonde, vertellen dat ze wakker geworden was van gejoel op straat.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.